شیرینی زبان قدمت خیلی زیادی داره و جزء شیرینی‌های قدیمی ایران حساب میشه. اگه از قدیمی‌ها بپرسی، حتماً بهت میگن که این شیرینی توی خیلی از مراسم‌های قدیمی ایرانی‌ها نقش مهمی داشته. اون موقع‌ها، بیشتر در مراسم‌های عروسی و جشن‌ها با شیرینی زبان و پاپیون از مهمون‌ها پذیرایی می‌کردن.
شیرینی زبان با یه خمیر کره‌ای درست میشه که همون خمیر معروف زبان هست. این خمیر باعث میشه که این شیرینی ترد و خوشمزه بشه. یادمه وقتی بچه بودیم، از مادرم شنیدم که می‌گفت مادربزرگش همیشه برای مناسبت‌های خاص مثل عید یا مهمونی‌ها، شیرینی زبان درست می‌کرد. عطر و بوی شیرینی که تو خونه می‌پیچید، همه رو دور هم جمع می‌کرد.
تاریخچه این شیرینی به زمان‌های خیلی دور برمی‌گرده و در خیلی از شهرهای ایران، مخصوصاً شهرهای بزرگ، معروف و محبوب بوده. خیلی‌ها خاطرات شیرینشون از مراسم‌های قدیمی رو با طعم شیرینی زبان به یاد میارن. این شیرینی همیشه یه جور حس نوستالژیک و دلنشین به آدم میده، انگار که داری یه تکه از گذشته رو می‌چشی.
تاریخچه شیرینی زبان ریز:
با این حال، با گذر زمان و تغییر سلیقه‌ها، نیاز به شیرینی‌های جدیدتر و متنوع‌تر بیشتر شد. اینجا بود که شیرینی سنتی رضا وارد ماجرا شد. حدود ده تا دوازده سال پیش، وقتی یک مشتری از آمریکا به این قنادی مراجعه کرد و درخواست تولید یک شیرینی نوستالژیک رو داد، حاج علیرضا قهرمانی، موسس قنادی رضا، تصمیم گرفت یه تغییری توی شیرینی زبان بده. این مشتری می‌خواست شیرینی‌ای داشته باشه که خاطرات قدیمی ایرانیان مقیم آمریکا رو زنده کنه. حاج علیرضا با الهام از همون شیرینی زبان قدیمی، یه نسخه جدید و جذاب از این شیرینی رو ابداع کرد که به نام شیرینی زبان ریز معروف شد.
تیم قنادی رضا شروع به بررسی و بهینه‌سازی شیرینی زبان کرد. اونا اندازه شیرینی رو کوچکتر کردن تا برای بسته‌بندی و صادرات بهینه بشه و همچنین طعم و مزه‌ش رو بهبود دادن. می‌پرسید چه طوری؟ خب، بیس اولیه زبان، آرد، روغن کره ای و تخم مرغ هست. وسطش هم بستگی به سلیقه‌ی طرف داره. ایده‌ای که شیرینی رضا بکار برد، این بود که در مواد اولیه زبان از مارزیپان که همون قند بادام هست، استفاده کردند. خیلی‌ها هستند که از شیرینی نخودچی استفاده می‌کنند یعنی در لایه‌های خمیر زبان نخودچی میذارند. خیلی‌ها هم خمیر شیرینی قندی میذارند. اما شیرینی رضا با مارزیپان یه خمیری درست کردند که به عنوان لایی، لای شیرینی زبان میذارند.
نتیجه کار، یه شیرینی زبان ریز و خوشمزه شد که همون طعم و عطر نوستالژیک رو حفظ کرده، ولی با یه ظاهر و بسته‌بندی جدید. این تغییرات باعث شد شیرینی زبان ریز به سرعت محبوب بشه و توی مراسم‌ها و جشن‌های مختلف مورد استقبال قرار بگیره. اینجوری بود که شیرینی سنتی رضا تونست یه ترکیب موفق از گذشته و حال رو به مشتری‌ها ارائه بده و خاطرات شیرین قدیمی رو با یه طعم جدید و دلنشین دوباره زنده کنه. این نوآوری نشون داد که چطور میشه با احترام به گذشته و استفاده از تجربیات قدیمی، چیزی نو و جذاب خلق کرد که همچنان در دل‌ها جا داشته باشه.
خرید آنلاین شیرینی زبان ریز رضا
طعم شیرین میهمانی‌ها از گذشته تا حال:
با اینکه حالا شیرینی‌های جدیدتری هم به بازار اومدن، ولی شیرینی زبان هنوزم طرفدارای خودش رو داره. خیلی از قنادی‌ها و شیرینی‌پزی‌ها هنوز این شیرینی رو با همون دستورهای قدیمی درست می‌کنن. و یه جایی هم مثل قنای رضا با الهام از خاطرات قدیمی و نیازهای جدید، شیرینی زبان رو با یه نسخه مدرن و جمع و جورتر با حفظ همون طعم و عطر نوستالژیک، ارائه میده.
حالا دیگه می‌تونیم با اطمینان بگیم که شیرینی زبان، چه به صورت قدیمی و چه به صورت جدید، همیشه جایی ویژه در مراسم‌ها و خاطرات شیرین ما ایرانی‌ها خواهد داشت.
راستی، نظر شما در مورد این شیرینی نوستالژیک چیه؟ شیرینی زبان قدیمی بزرگ رو بیشتر دوست دارید یا شیرینی زبان‌های بند انگشتی رو؟ کدومشون رو برای پذیرایی و مهمونی‌هاتون ترجیح میدین؟ برامون بنویسید.
هر دوتاییش ، چه شیرینی زبان قدیمی و چه زبان‌های بند انگشتی جدید، جایگاه خاص خودشون رو دارن